In de Bijbel wordt nergens in letterlijke zin gesproken over duurzaamheid. Wel wordt gesproken over onze omgang met de aarde en het milieu, namelijk in het eerste hoofdstuk van het eerste boek Genesis.
In Genesis 1:27-28 staat: “God schiep de mens als Zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep Hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep hij de mensen. Hij zegende hen en zei tegen hen: ‘Wees vruchtbaar en wordt talrijk, bevolk de aarde en breng haar onder je gezag: heers over de vissen van de zee, over de vogels van de hemel en over alle dieren die op de aarde rondkruipen. Ook zei God: ‘Hierbij geef ik jullie alle zaaddragende planten en alle vruchtbomen op de aarde; dat zal jullie voedsel zijn.’
Er wordt dus gesproken over heersen over de dieren en de aarde onder ons gezag brengen. Dat betekent niet dat we met de natuur mogen doen wat we willen. Heersen over de aarde betekent dat we er verantwoordelijkheid voor hebben, en op een goede manier met de aarde moeten omgaan. Dat de mens de aarde mag gebruiken en erover mag heersen, betekent ook dat we goed voor de mooie schepping van God moeten zorgen. In Genesis 1, wanneer God de aarde en alles daarop schept, lezen we steeds dat ‘God zag dat het goed was’. Voor iets dat goed is, moet je goed zorgen.
In Genesis 2 wordt verder gesproken over dat God Adam in de Hof van Eden bracht (vers 15), om die te bewerken en erover te waken. Maar Adam en ook wij zijn geen eigenaar van de aarde, dat is en blijft nog altijd God.
Ook in het Nieuwe Testament wordt gesproken over dat je rekenschap moet afleggen van de dingen die je in beheer hebt gekregen. In Matt. 25:19 spreekt Jezus namelijk over de gelijkenis van de man die op reis ging en zijn dienaren een aantal talenten gaf.
Met dit bijbelgedeelte wil Jezus ons duidelijk maken dat we de aarde, waar wij dus verantwoordelijk voor zijn, goed moeten verzorgen voor wanneer de eigenaar, in dit geval God, terugkomt.
